Sigorta hukuku, sigorta sözleşmelerine ve sigorta sektörünün düzenlenmesine ilişkin yasal kuralları ve düzenlemeleri içeren bir hukuk dalıdır. Sigorta, belirsiz bir riskin gerçekleşmesi durumunda, taraflardan birinin (sigortalı) diğer tarafa (sigortacı) prim ödemesi yaparak ekonomik güvence sağlama amacını taşıyan sözleşmedir. Sigorta hukuku, sigorta sözleşmesinden doğan tarafların hak ve yükümlülüklerini, sigorta ürünlerinin ve şirketlerin düzenlenmesini ve denetlenmesini kapsar. Sigorta hukuku, sigorta türlerine özgü düzenlemeleri de içerir. Örnek olarak, aşağıdaki sigorta türleri ve bazı temel özellikleri verilebilir:

1. Hayat Sigortası: Sigortalının yaşamını ve sağlığını teminat altına alan sigorta türüdür. Hayat sigortası, risk sigortası ve birikimli sigorta olarak iki ana kategoriye ayrılır.

2. Mal Sigortası: Sigortalının mülkiyetine ilişkin riskleri teminat altına alan sigorta türüdür. Yangın, hırsızlık, kasko ve taşımacılık sigortaları gibi çeşitli alt türleri bulunmaktadır.

3. Sorumluluk Sigortası: Sigortalının üçüncü kişilere verdiği zararlardan doğan hukuki sorumluluğunu teminat altına alan sigorta türüdür. Mesleki sorumluluk, trafik sigortası ve işveren sorumluluk sigortaları bu tür sigortalara örnek olarak gösterilebilir.

Sigorta hukuku, aşağıdaki temel konuları ele alır:

1. Sigorta Sözleşmesinin Kurulması: Tarafların karşılıklı irade beyanları ile sigorta sözleşmesi kurulur. Sigortacı, sigortalıya bir poliçe düzenleyerek sözleşmenin varlığını ve koşullarını belgeler.

2. Sigorta Priminin Ödenmesi: Sigortalı, sigorta sözleşmesinden doğan prim yükümlülüğünü yerine getirir. Prim, sigortacının riski üstlenmesi karşılığında aldığı bedeldir.

3. Rizikonun Gerçekleşmesi: Sigorta sözleşmesinde belirtilen riskin gerçekleşmesi durumunda, sigortacı sigortalıya veya sigorta yararına düzenlenen üçüncü kişiye tazminat öder.

4. Sigorta Şirketlerinin Düzenlenmesi ve Denetlenmesi: Sigorta şirketlerinin kuruluş, faaliyet ve denetimine ilişkin yasal düzenlemeler bulunmaktadır. Bu düzenlemeler, sigorta sektörünün sağlıklı ve güvenilir bir şekilde işlemesini sağlamak amacıyla oluşturulmuştur. Sigorta şirketlerinin mali yeterlilik, şeffaflık, düzenli raporlama ve uygun yönetim yapısı gibi kriterleri karşılaması beklenir.

5. Sigorta Sözleşmesinin Yorumlanması: Sözleşme hükümlerinin anlamı ve kapsamı konusunda çıkan anlaşmazlıklarda, tarafların gerçek iradelerinin belirlenmesi ve sözleşmenin amacına uygun olarak yorumlanması önemlidir.

6. Sigorta Sözleşmelerinde İyi Niyet İlkesi: Taraflar, sigorta sözleşmesi sürecinde dürüst ve açık davranmalıdır. Özellikle, sigortalının sigorta sözleşmesi yapılırken sigortacıya doğru ve eksiksiz bilgi verme yükümlülüğü bulunmaktadır.

7. Sigorta Hukukunda Reasürans: Reasürans, sigorta şirketlerinin aldıkları riskleri başka sigorta veya reasürans şirketlerine devretme işlemidir. Reasürans, sigorta şirketlerinin risklerini dağıtarak mali istikrarlarını korumalarına yardımcı olur.

8. Sigorta Hukukunda Sigorta Brokerliği: Sigorta brokerleri, sigortalı adına sigorta sözleşmesi yapma ve sigorta şirketleri ile müzakere etme yetkisine sahip bağımsız uzmanlardır. Brokerler, sigortalıların sigorta ihtiyaçlarını karşılayacak en uygun şartları ve şirketleri bulmalarına yardımcı olur.

9. Sigorta Hukukunda Sigorta Acenteliği: Sigorta acenteleri, sigorta şirketlerinin adına sigorta sözleşmesi yapma ve sigortacının haklarını temsil etme yetkisine sahip kişi veya kurumlardır. Acenteler, sigorta şirketlerinin ürün ve hizmetlerini pazarlama ve satma görevini üstlenirler.

Sigorta hukuku, sigorta sektöründeki faaliyetlerin düzenli ve güvenilir bir şekilde işlemesini sağlamak amacıyla oluşturulmuş yasal düzenlemeler ve uygulamaları içerir. Bu hukuk dalı, sigortalıların ve sigortacıların haklarını ve menfaatlerini koruyarak, risklerin yönetilmesine ve ekonomik güvencenin sağlanmasına katkıda bulunur.